Gedachten dwalen door mijn hoofd
Als dwarrelende bladeren in de wind
Emoties fluctueren als het weer
En zelden dat ik mijn innerlijke rust vind
Kan mijn concentratie niet houden
Op dat wat van me wordt verwacht
Is als een stuurloos schip
Met als lading losgeslagen vracht
Ik hoor maar delen van wat je zegt
Je stem klinkt zo verdomd mooi
Een knoopje op je blouse zit niet echt recht
En begrijp dus maar ten dele waar het over gaat
Er was iets wat ik me herinneren moest
Met alle macht probeer ik na te denken
En ben voor de buitenwereld even koest
Maar faal in mijn goede intenties
Kon ik maar niet zien
Wat ik onbedoeld aanricht
Kan het echter aanvoelen
En kan het zien in je gezicht
Mijn strijd tegen deze onmacht
Die al 33 jaren lang bestaat
Ben ik langzaam aan het winnen
De hersenstorm die mijn hoofd verlaat
